Shinkendo
Shin – oznacza umysł, ducha i serce
Ken – miecz
Do – oznacza drogę, ścieżkę życia
Jest to japońska sztuka walki mieczem (kataną).
Shinknedo tak jak tradycyjne sztuki walki mieczem podąża drogą Samurajów (japońskich wojowników), którzy już od czasów feudalnych uczyli się walki mieczem – kataną. Symbolem pozycji samurajów były dwa miecze (miecz długi katana i miecz krótki wakizashi, razem stanowiące komplet, zwany daishiō) – ich noszenie było prawem i obowiązkiem japońskich wojowników.
Daishō nie były tylko bronią. Mówiono o nich, że stanowią duszę samuraja, toteż samuraje byli silnie związani ze swoimi mieczami i otaczali je głęboką czcią. Droga samurajów, jest to: droga Heiho (strategia), Reiho (etykieta, Kodeks Bushido) oraz filozofia.
Toshishiro Obata Kaiso jest założycielem, dyrektorem i głównym instruktorem Kokusai Shinkendo Renmei (czyli Międzynarodowej Federacji Shinkendo), która jest organizacją zajmującą się nauczaniem autentycznej Japońskiej Sztuki Walki Mieczem.
Twórcą sztuki walki Shinkendo jest Toshishiro Obata Kaiso Sensei.
Shinkendo bazuje na tradycyjnych sztukach walki mieczem takich jak Toyama Ryu, Battojutsu, Kenjutsu oraz na współczesnych Battodo, Iaido, łącząc w sobie duże doświadczenie w rożnych stylach walki Toshishiro Obata Kaiso. Powstało ono na bazie wieloletnich przemyśleń , treningów i doświadczeń przodków oraz na wieloletnim studiowaniu starych manuskryptów i ksiąg historycznych.
Zapisz się >
Dla młodzieży i dorosłych
Adepci Shinkendo poważnie podchodzą do treningu oraz do swojego miecza. W początkowej fazie nauki Shinkendo adepci posługują się bokkenem ( drewniana imitacja katany) z oczywistych względów bezpieczeństwa.
Treningi Shinkendo są zbyt trudne dla dzieci dla tego preferowane są dla młodzieży i dorosłych.
Już na pierwszym treningu adepci poznają zasady etykiety, poznają podstawowe cięcia, ćwiczenia, formy i schematy pojedynków.
W późniejszej fazie nauki, na wyższych stopniach zaawansowania adepci rozpoczynają testować nabyte umiejętności poprzez praktykowanie cięć mieczem na „tatami omote makiwara” (są to zwinięte w słupki maty tatami, które wcześniej są moczone w wodzie), czasami stosują „Take” (czyli japoński lub chiński bambus).